07 lipca 2023

Ciało obce wykryte po latach

Sprawa dotyczyła pozostawionego w jamie brzusznej powódki „ciała obcego”, które z upływem lat doprowadziło do niedrożności przewodu pokarmowego, a w konsekwencji do konieczności przeprowadzenia operacji ratującej życie.
Sąd Okręgowy w Nowym Sączu zasądził na rzecz naszej Klientki łączną kwotę zadośćuczynienia i odszkodowania w wysokości 403.604,00 zł. Ponadto na rzecz powódki zasądzona została kwota 1.322,33 zł miesięcznej renty z tytułu zwiększonych potrzeb.

Powołani w toku procesu biegli stwierdzili, że w podczas przeprowadzonego u powódki w 2000 r. zabiegu, doszło do zastosowania błędnej techniki operacyjnej. W trakcie wykonanej wówczas operacji brzusznej wszyto bowiem u pacjentki – bez żadnego uzasadnienia medycznego – siatkę polipropylenową w bezpośrednim kontakcie z jelitem. Co więcej, dobrano również nieprawidłowy rodzaj implantu, co dodatkowo zwiększało ryzyko wystąpienia niekorzystnych następstw związanych z jego obecnością w jamie otrzewnej, w tym rozwoju choroby zrostowej.

Kolejnym – kardynalnym – błędem popełnionym przez personel medyczny pozwanego szpitala, był brak odnotowania w dokumentacji medycznej wydanej pacjentce, informacji o wszyciu implantu w obrębie jamy brzusznej. Żaden z lekarzy leczących później powódkę, a także sama powódka, nie mieli więc wiedzy, że w jamie otrzewnej pacjentki znajduje się „ciało obce”, co w sposób zasadniczy wpłynęło na dalsze leczenie powódki.

Uzyskane w toku sprawy opinie biegłych nie pozostawiały wątpliwości co do tego, że błędy stwierdzone w postępowaniu personelu medycznego pozwanego szpitala, doprowadziły do wieloletniego rozstroju zdrowia, a także znacznego uszkodzenia ciała powódki.

Jak bowiem stwierdzili biegli, wszyta u powódki w 2000 r. siatka polipropylenowa była przewlekłym stymulatorem procesów zapalnych w obrębie jamy brzusznej, które z kolei stały się przyczyną stopniowego pogorszenia się stanu zdrowia powódki podczas 19-letniego okresu od jej wszycia do jej usunięcia, w efekcie doprowadzając do konieczności wprowadzenia żywienia pozajelitowego, jako głównej formy odżywiania powódki.

Wyrok nie jest prawomocny.

Sprawę prowadziły mec. Jolanta Budzowska oraz mec. Anna Znachowska.

Inne wygrane sprawy